25 maar Coober Pedy-31 maart Alice Springs
Door: Jeane
Blijf op de hoogte en volg leo en jeane
01 April 2013 | Australië, Alice Springs
25 maart – 31 maart Coober Pedy, Mt Dare, Alice Springs
Na die rooie rots zijn we weer op pad naar onze volgende locatie. Coober Pedy. We hebben gekozen voor de Mulga Park road . Na de afslag Curtis Springs. Een prachtige rit met veel koeien op de weg. Een stier was niet zo blij met Leo en bleef hem briesend aan kijken om zijn gezinnen te beschermen. Maar je weet het, Leo kan heel streng kijken en toen ging hij alsnog aan de kant. Gelukkig pfff. Je weet maar nooit. Dus wij konden doorrijden.
Na drie waardeloze stopplaatsen zijn we gestopt voor 2 overnachtingen bij het Marla Roadhouse. Lekker gepit , maar wat een VLIEGEN. Die houden erg van de warmte en gaan pas als het donker wordt slapen. Dan kun je weer buiten zitten zonder netje. En dat doen we dan ook. Eindelijk zijn we dan weer herkenbaar.
Toen we bij Coober Pedy kwamen leek het wel of we in een mijngebied terecht waren gekomen. Wat natuurlijk ook zo is. Maar wat we zagen was wel erg indrukwekkend. Overal hopen aarde/zand of wat dan ook. Iedereen vindt het waarschijnlijk leuk om met emmer en schep aan de gang te gaan om opaal te vinden. Wij vonden dan ook dat wij maar eens moesten kijken of we niet ergens in een oude opaalgrot konden overnachten. Tenslotte staat Coober Pedy hierom bekent.
We hebben een grot gevonden waar we met ons matrasje onder de grond konden pitten of je kon een budgetkamer krijgen ook onder de grond. We hebben voor dat laatste gekozen. En hadden voor 2 nachtjes een eigen Freggelgrotje. Best leuk en altijd warm. Het wordt in die grotten nooit kouder dan 23/24 graden. Dus altijd aangenaam.
Onder onze kamer was een mijn waar we een rondleiding hebben gedaan. Interessant maar we wilden wat meer visueel zien. Die man kon wel leuk kletsen ,maar grapjes in het Engels klinken toch net eventjes anders en zijn dus niet zo te begrijpen. Dus ook niet grappig. Logisch toch als het letterlijk aan het vertalen bent.
We zijn toen de volgende dag een opaalmijn met museum wezen bezoeken. Erg leuke rondleiding met een grotwoning om te bezichtigen. En zo wonen de mensen tegenwoordig ook nog wel. Het was een vroegere mijn geweest waar inderdaad veel opaal is gevonden. Als je een mijn niet meer gebruikte of je vond niets dan ging je er maar in wonen. Twee luchtgaten voor de verse luchtdoorstroming en meubels er in en klaar was/is kees. Ook een leuke optie uit noodzaak geboren. Altijd warm en nooit koud daarbinnen. Niet iedereen woont in een grot hoor. Dat moet je niet denken.
Wij hadden overigens niet zulk best weer. Het regent maar af en toe (zei de conservator) en natuurlijk ook toen wij er waren. Het blijft echter aangenaam van temperatuur.
Toen we richting Oodnadatta wilden konden we dat wel vergeten. De wegen waren wegens de regen afgesloten. (Dit heeft overigens 2 dagen geduurd.) Dit hoorden we van een local. Hij kwam ons tegemoet en vertelde dit ons. We hebben maar naar hem geluisterd en niet het alwetende toerisje uitgehangen. Dat is ook niet handig want op dichte wegen rijden is strafbaar en kost een hoop centjes. Wat een geluk dat we eerst de catacombe kerk hadden bezichtigd. Zo zie je maar weer waar dat goed voor was. We waren anders al op weg geweest en hadden de local gemist en waren geheid onderweg vast komen te staan.
We zijn maar weer via de Hwy teruggereden in de hoop dat de andere zijwegen wel open waren. DUS NIET. Alsnog omgereden naar Mt Dare. Omdat het regende heeft Leo een stuk op de Painted Desert Road de 4wd uitgeprobeerd. Ja, dat moet je natuurlijk ook een keertje proberen. Het ging goed en het werkt. Pffffffffff. 5 km heen en 5 weer terug de Hwy op. Deze weg werd later ook afgesloten. Waar een kerkbezoek al niet goed voor is geweest.
We wilden tenslotte ook het middelpunt van Australië bezichtigen. Lamberts Centre. Het geografisch middelpunt van Australië . En voor diegene die willen weten waar dat precies ligt.
Hier dan de coördinaten. S 25’36’36.4” E 134’21’17.3” .
Wat een weg zeg. Kon ook alleen met een 4wd. Ik zat te stuiteren in die kar van ons. Het was maar goed dat ik vast zat anders had ik beslist door het dak gegaan. Van links naar rechts en over hobbels en bobbels. Wel leuk hoor. Die vent van mij had het goed naar zijn zin. En ik ook als ik me maar goed vast hield. En jullie raden het misschien al. ALWEER EEN ZOOITJE VLIEGEN DAAR. We hebben er dus niet gekampeerd. Is ook niet de bedoeling van de Australiërs. Maar je komt toch geen kip tegen. (alleen koeien. En je ziet ook waar ze gelopen hebben)
WAAR ZIJN AL DIE SKIPPIES TOCH GEBLEVEN. We hebben al meer koeien gezien dan er in Nederland rondlopen.
Lekker geslapen bij Kulgera Roadhouse. Wat een zooitje. We hebben daar niet gedoucht. Wel naar de wc. Maar boven de pot gehangen. Alles was rot of lek. En het rook ook erg naar …………… . Ja, ook dat zie je onderweg. En wat gebeurd er de volgende ochtend!!!!
DE 1STE LEKKE BAND WAS EEN FEIT.
Leo aan de gang en laten repareren bij het roadhouse. Sterke vent heb ik . Die banden zijn loodzwaar. Maar hij heeft het gefixt en we konden weer verder.
Alweer een prachtige rit. Nu naar Mt Dare . Zover als het ook reikt was er niets of weinig. En natuurlijk weer die VLIEGEN. Wat een rotbeesten zijn dat. Een leuk roadhouse met gezellige mensen. Lekker geslapen in no where. Heerlijk rustig. En wat een vogels vliegen er rond. Er zijn ook nog kleine vogeltjes maar die vliegen het beeld uit. Daar heb ik dus niks aan.
En we hebben een nieuwe route gekregen van de eigenaar en die gaan we natuurlijk rijden. De Binns Track. Hier loopt veel vee (KOEIEN) en dan moet je er af en toe (ik dus) uit om hekje open en hekje dicht te doen. Als het droog blijft dan kunnen we de Old Andado Route daarna doen. Dat hebben we dus ook gedaan maar het was wel glad onderweg. Als je denkt dat het droog is dan zak je alsnog weg in de modder. Onderweg zie je veel kleuren groen en bergen en cliffs .
Het laatste stuk vanaf Santa Teresa naar Alice Springs is Leo naast, (Ja , jullie horen het goed) naast de weg gaan rijden. Het was het slechtste stuk weg tot nu toe. Stenen, gaten , keien, en noem maar op. Het was zelfs met 20 km per uur niet te doen. Dus dan maar er naast. Wij waren duidelijk niet de eerste. En zullen zeker ook niet de laatste zijn.
En jullie geloven het niet maar had ik maar mijn naaimachine meegenomen. Ik heb weer zitten naaien. Nu de hoofdkussen smaller gemaakt . Ze hebben hier langwerpige kussens en als je daar op gaat liggen lig je letterlijk tussen twee kussenoren in. Dus ik weer aan de gang met naald en draad. Maar het is gelukt.
En nu zijn we dus in Alice Springs aangeland waar we 7 nachtjes geboekt hebben bij een Big4 camping.
Onderstaande link weer kopiëren en plakken in de www balk. En nee, het kan niet anders.
https://picasaweb.google.com/lh/sredir?uname=114341063248294685533&target=ALBUM&id=5861772508859344865&authkey=Gv1sRgCL7xjdbaxb60cg&feat=email
Na die rooie rots zijn we weer op pad naar onze volgende locatie. Coober Pedy. We hebben gekozen voor de Mulga Park road . Na de afslag Curtis Springs. Een prachtige rit met veel koeien op de weg. Een stier was niet zo blij met Leo en bleef hem briesend aan kijken om zijn gezinnen te beschermen. Maar je weet het, Leo kan heel streng kijken en toen ging hij alsnog aan de kant. Gelukkig pfff. Je weet maar nooit. Dus wij konden doorrijden.
Na drie waardeloze stopplaatsen zijn we gestopt voor 2 overnachtingen bij het Marla Roadhouse. Lekker gepit , maar wat een VLIEGEN. Die houden erg van de warmte en gaan pas als het donker wordt slapen. Dan kun je weer buiten zitten zonder netje. En dat doen we dan ook. Eindelijk zijn we dan weer herkenbaar.
Toen we bij Coober Pedy kwamen leek het wel of we in een mijngebied terecht waren gekomen. Wat natuurlijk ook zo is. Maar wat we zagen was wel erg indrukwekkend. Overal hopen aarde/zand of wat dan ook. Iedereen vindt het waarschijnlijk leuk om met emmer en schep aan de gang te gaan om opaal te vinden. Wij vonden dan ook dat wij maar eens moesten kijken of we niet ergens in een oude opaalgrot konden overnachten. Tenslotte staat Coober Pedy hierom bekent.
We hebben een grot gevonden waar we met ons matrasje onder de grond konden pitten of je kon een budgetkamer krijgen ook onder de grond. We hebben voor dat laatste gekozen. En hadden voor 2 nachtjes een eigen Freggelgrotje. Best leuk en altijd warm. Het wordt in die grotten nooit kouder dan 23/24 graden. Dus altijd aangenaam.
Onder onze kamer was een mijn waar we een rondleiding hebben gedaan. Interessant maar we wilden wat meer visueel zien. Die man kon wel leuk kletsen ,maar grapjes in het Engels klinken toch net eventjes anders en zijn dus niet zo te begrijpen. Dus ook niet grappig. Logisch toch als het letterlijk aan het vertalen bent.
We zijn toen de volgende dag een opaalmijn met museum wezen bezoeken. Erg leuke rondleiding met een grotwoning om te bezichtigen. En zo wonen de mensen tegenwoordig ook nog wel. Het was een vroegere mijn geweest waar inderdaad veel opaal is gevonden. Als je een mijn niet meer gebruikte of je vond niets dan ging je er maar in wonen. Twee luchtgaten voor de verse luchtdoorstroming en meubels er in en klaar was/is kees. Ook een leuke optie uit noodzaak geboren. Altijd warm en nooit koud daarbinnen. Niet iedereen woont in een grot hoor. Dat moet je niet denken.
Wij hadden overigens niet zulk best weer. Het regent maar af en toe (zei de conservator) en natuurlijk ook toen wij er waren. Het blijft echter aangenaam van temperatuur.
Toen we richting Oodnadatta wilden konden we dat wel vergeten. De wegen waren wegens de regen afgesloten. (Dit heeft overigens 2 dagen geduurd.) Dit hoorden we van een local. Hij kwam ons tegemoet en vertelde dit ons. We hebben maar naar hem geluisterd en niet het alwetende toerisje uitgehangen. Dat is ook niet handig want op dichte wegen rijden is strafbaar en kost een hoop centjes. Wat een geluk dat we eerst de catacombe kerk hadden bezichtigd. Zo zie je maar weer waar dat goed voor was. We waren anders al op weg geweest en hadden de local gemist en waren geheid onderweg vast komen te staan.
We zijn maar weer via de Hwy teruggereden in de hoop dat de andere zijwegen wel open waren. DUS NIET. Alsnog omgereden naar Mt Dare. Omdat het regende heeft Leo een stuk op de Painted Desert Road de 4wd uitgeprobeerd. Ja, dat moet je natuurlijk ook een keertje proberen. Het ging goed en het werkt. Pffffffffff. 5 km heen en 5 weer terug de Hwy op. Deze weg werd later ook afgesloten. Waar een kerkbezoek al niet goed voor is geweest.
We wilden tenslotte ook het middelpunt van Australië bezichtigen. Lamberts Centre. Het geografisch middelpunt van Australië . En voor diegene die willen weten waar dat precies ligt.
Hier dan de coördinaten. S 25’36’36.4” E 134’21’17.3” .
Wat een weg zeg. Kon ook alleen met een 4wd. Ik zat te stuiteren in die kar van ons. Het was maar goed dat ik vast zat anders had ik beslist door het dak gegaan. Van links naar rechts en over hobbels en bobbels. Wel leuk hoor. Die vent van mij had het goed naar zijn zin. En ik ook als ik me maar goed vast hield. En jullie raden het misschien al. ALWEER EEN ZOOITJE VLIEGEN DAAR. We hebben er dus niet gekampeerd. Is ook niet de bedoeling van de Australiërs. Maar je komt toch geen kip tegen. (alleen koeien. En je ziet ook waar ze gelopen hebben)
WAAR ZIJN AL DIE SKIPPIES TOCH GEBLEVEN. We hebben al meer koeien gezien dan er in Nederland rondlopen.
Lekker geslapen bij Kulgera Roadhouse. Wat een zooitje. We hebben daar niet gedoucht. Wel naar de wc. Maar boven de pot gehangen. Alles was rot of lek. En het rook ook erg naar …………… . Ja, ook dat zie je onderweg. En wat gebeurd er de volgende ochtend!!!!
DE 1STE LEKKE BAND WAS EEN FEIT.
Leo aan de gang en laten repareren bij het roadhouse. Sterke vent heb ik . Die banden zijn loodzwaar. Maar hij heeft het gefixt en we konden weer verder.
Alweer een prachtige rit. Nu naar Mt Dare . Zover als het ook reikt was er niets of weinig. En natuurlijk weer die VLIEGEN. Wat een rotbeesten zijn dat. Een leuk roadhouse met gezellige mensen. Lekker geslapen in no where. Heerlijk rustig. En wat een vogels vliegen er rond. Er zijn ook nog kleine vogeltjes maar die vliegen het beeld uit. Daar heb ik dus niks aan.
En we hebben een nieuwe route gekregen van de eigenaar en die gaan we natuurlijk rijden. De Binns Track. Hier loopt veel vee (KOEIEN) en dan moet je er af en toe (ik dus) uit om hekje open en hekje dicht te doen. Als het droog blijft dan kunnen we de Old Andado Route daarna doen. Dat hebben we dus ook gedaan maar het was wel glad onderweg. Als je denkt dat het droog is dan zak je alsnog weg in de modder. Onderweg zie je veel kleuren groen en bergen en cliffs .
Het laatste stuk vanaf Santa Teresa naar Alice Springs is Leo naast, (Ja , jullie horen het goed) naast de weg gaan rijden. Het was het slechtste stuk weg tot nu toe. Stenen, gaten , keien, en noem maar op. Het was zelfs met 20 km per uur niet te doen. Dus dan maar er naast. Wij waren duidelijk niet de eerste. En zullen zeker ook niet de laatste zijn.
En jullie geloven het niet maar had ik maar mijn naaimachine meegenomen. Ik heb weer zitten naaien. Nu de hoofdkussen smaller gemaakt . Ze hebben hier langwerpige kussens en als je daar op gaat liggen lig je letterlijk tussen twee kussenoren in. Dus ik weer aan de gang met naald en draad. Maar het is gelukt.
En nu zijn we dus in Alice Springs aangeland waar we 7 nachtjes geboekt hebben bij een Big4 camping.
Onderstaande link weer kopiëren en plakken in de www balk. En nee, het kan niet anders.
https://picasaweb.google.com/lh/sredir?uname=114341063248294685533&target=ALBUM&id=5861772508859344865&authkey=Gv1sRgCL7xjdbaxb60cg&feat=email
-
01 April 2013 - 10:09
Rob:
Goh, wat zou ik nou graag even met jullie samen 4 wiel-'driven'. -
01 April 2013 - 10:44
Ad Vermeulen:
Hallo Jeane en Leo,
Weer heel erg bedankt voor het reisverslag en de foto's en films. Ik lees het met veel pelzier. Jammer van al die vliegn mar de netjes zullen wel helpen. De kangeroes zul je nog weltegen komen.
Veel plezier verder en bljk lekker links rijden, met of zonde 4 WD.
Groeten,
AD
-
01 April 2013 - 11:40
Francien:
Hahahaha mama mag jij toch ook rijden, tis maar goed dat je het op foto hebt gezet anders zouden we het niet geloven,hihihihihi
Mooi foto's en papa rijd echt door de berm!!hahaha
Je gelooft het niet maar hier in tiel begint de zon te schijnen.... -
01 April 2013 - 13:53
Lucy:
Hallo globbetrotters
Zo te lezen zien jullie erg veel en maken ook heel wat mee.
Maar volgens mij hebben jullie het erg naar het zin.
En vliegen en koeien genoeg, kan je die niet samen voegen , de vliegen op de koeien, dan hebben jullie er minder last van. hahaha
Veel plezier nog verder en we spreken elkaar weer.
liefs Lucy XX -
01 April 2013 - 14:30
Joke De Vries:
Fantastisch verslag weer met nog mooiere foto's en video's. Genieten van de bovenste plank. Ik heb de atlas er steeds bij en zie hoe jullie weet ik niet hoeveel omwegen maken, maar dat is de truc van deze vakantie moet je maar denken. Zo zie nog eens wat.
Als jullie over die vliegen beginnen, moet is steeds denken aan de ommerking, die de Aussies zelf daarover maken en wel: ""The Austrian Wave" om die harnekkige vliegen te doen verdwijnen, maar niet heus.
Ik kijk weer dagelijks uit naar jullie volgende bericht, Leo en Jeane. Hartelijke groeten, Joke -
01 April 2013 - 15:59
Pa En Ma:
Hallo kinders, wat een fantastisch verslag en een enorm avontuurlijke reis.
Dat is ook wat jullie willen, toch?! We hebben genoten van het verslag en de foto's. Je komt werkelijk niemand tegen. Dit is echt kostje voor jullie, zo'n vakantie. Er zal nog heel wat te beleven zijn in de volgende tijd. Ik zie alles echt helemaal voor me, genieten!
Nu even een weekje rust om en nabij Alice Spring, nou ja rust, zal niet helemaal zo zijn.
Nu kregen jullie dus ook te maken met de onbegaanbare wegen!Tja, waar kies je voor he!
We kijken weer uit naar het volgende leuke verslag.
Fijne tijd en veel succes met alles wat jullie weer gaan ondernemen!!!
Kus van pa en ma
-
01 April 2013 - 19:34
Marco, Cristel & Yvonne:
Hallo Jeane en Leo,
Wat een belevenissen zeg leuk om te lezen zeg!!
Heel veel plezier verder samen op jullie reis.
groetjes -
01 April 2013 - 22:22
Jan Maurer:
Het wordt steeds avontuurlijker jammer van de vliegen maar wel prachtig om zo'n reis te maken.
Heel veel plezier nog. -
02 April 2013 - 13:06
Maria En Klaas:
Hallo daar,
Wat een fantastisch verslag weer. En natuurlijk weer veel foto's.
Jullie australisch avontuur duurt nu al een maand. Wat gaat het snel.
Nu veel rijplezier nog.
Groetjes Maria en Klaas -
02 April 2013 - 16:22
Jelle Molenaar:
He wereld reizigers, -
02 April 2013 - 16:24
Jelle Molenaar:
Leuk allemaal,geniet er lekker van.groetjes.
-
03 April 2013 - 22:34
Hans Nijhoff:
Nou we hebben weer genoten wat een avontuur alleen jammer van die vliegen he
Gr. Hans -
09 April 2013 - 15:43
Cor En Pilar:
Hoi Utrechtse Aussies,
Bij het lezen van jullie reisverslag kwamen er een paar juweeltjes naar boven (en dan bedoel ik niet het Opaal in de Opaalgrot).
Natuurlijk het stukje (met foto als bewijs, helemaal gelijk Francien ;o) met Jean achter het stuur, je past zo in een Australische serrie. En de Freggelgrot, erg leuk om te lezen en vooral later bij het zien van jullie foto's er achter komen, dat het heeeeeel anders was, dan in onze geachte naar boven kwamen bij het lezen.
Bij het bekijken van de foto's viel het op dat alle wegen zo rood zijn. Geen wegen waar je met een Fiat Panda even van A naar B kan rijden (no hard feelings Pilar ;-) Verder viel mij de combi op met loveyoursister.com (vast een verborgen boodschap ;o)
Straks als het avontuur ten einde is, die verslagen "even" bundelen en uitbrengen, wordt een bestseller :-)
Lieve groetjes,
Pilar en Cor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
