28 juni Coral Bay – 15 juli Toodyay
Door: Jeane
Blijf op de hoogte en volg leo en jeane
16 Juli 2013 | Australië, Toodyay
28 juni Coral Bay – 15 juli Toodyay
Na een fantastische 4wd track, de Yardi Creek Crossing, zijn we in Coral Bay aangeland. Dat is een strandstadje en meer kun je echt niet van maken. Je kunt er wel lekker zwemmen en dat hebben we ook gedaan ( zijn we ook weer eens een keertje gewassen). En als je er genoeg van hebt kun je zelfs douchen. Wel koud zout water, maar dat hebben we wel gedaan. Brrrr, brrrr, brrrr. Je haar lijkt wel touw door dat zoute water. Het groeit ook wel erg hard, dus straks kunnen we touwtje springen. We hebben zelfs visjes (tot 50 cm) gevoerd. Heel apart.
En omdat er toch niet veel te doen is zijn we verder gereden naar Carnarvon. Hier hebben we twee dagen op een Big 4 camping gestaan. Vanaf hier zijn we naar de Blow Holes gereden en omdat de camping waar we wilden camperen een zooitje was zijn we op de parkeerplaats vlakbij gaan staan. Naast de Blow Holes. Wat een geweldig gezicht dat spuitende water en het geluid wat er bij komt. De volgende dag zijn we toch naar die camping gereden en hebben we lekker aan het strand gezeten en de wereld van de visjes weer van dichtbij bekeken.
In plaats van op de grond in het zand te gaan zitten hadden we de stoelen maar meegenomen. We worden tenslotte ook een dagje ouder nietwaar!!!! . Aan het einde van de middag zijn we weer naar de blow holes gegaan om te overnachten. En natuurlijk weer gratis.
Na twee heerlijke nachtjes zijn we doorgereden naar Mount Augustus. Ze zeggen dat die berg op Ayers Rock lijkt. Dat is dus inderdaad zo. Hij is alleen wat meer begroeid en ligt totaal uit de route. Midden in de outback. Dus je moet er echt heen willen rijden. Onderweg is het een erg verlaten landschap. Omdat het tegen zonsondergang liep zijn we maar gestopt om te overnachten bij de Cobra Homestead. ZWAAR OVER PRICED. De toiletten en de douches waren gatver……. Gatver ……….. Ze waren wel warm dus dat was in ieder geval een pluspunt. Overigens , het enige . En omdat je op een homestead bent verwacht je dus wel wat. Er liepen inderdaad twee koeien rond op de campground. We zijn hier dan ook maar een nachtje geweest en de volgende dag zijn we doorgereden en hebben overnacht ergens in de outback.
Het was overigens wel druk op de weg. WE HEBBEN WEL 5 AUTO’S GEZIEN. Pffff. Dus om die file te omzeilen zijn we gestopt om de volgende dag pas weer verder te gaan naar het Francois Perron NP waar het overigens echt zandrijden was.
Leo vond dat het autootje het naar zijn zin had. Nou, volgens mij had Leo het nog meer naar zijn zin. Wat een prachtig park is dat. Iedere keer weer anders van vegetatie en aan het einde een kadootjesplek (nieuw ABN) om te overnachten of te wandelen. En we hebben er twee keer overnacht waar van zelfs een keer op het strand bij de Big Lagoon.
Om jullie een idee te geven van de temperatuur waar we nu in rijden kunnen we zeggen dat het overdag een heerlijk temperatuurtje is maar, dat als de zon ondergaat de verwarming ook wordt uitgezet. Je verrekt dus s’nachts van de kou. En je kunt op 1 hoog in ons autootje wel lekker tegen elkaar aan kruipen om het warm te krijgen maar dat helpt alleen als je heel stil ligt. Wat we natuurlijk dan ook doen !!!!. We hebben dus in Geralton twee nieuwe WARMERE slaapzakken gekocht(eindelijk gelukt) en de dunne liggen nu op het matras. HET WERKT.
We zijn ook nog het Kalbarri NP wezen bezoeken. En als je denkt dat alle NP hetzelfde zijn dan zie je niks. Elk park heeft weer andere begroeiing. En als je door dit park rijdt dan denk je, dit is de Floriade en de keukenhof samen. Wat een prachtig aangelegde tuinen. En dat allemaal gemaakt door de beste tuinarchitect die je je maar kunt bedenken. Moedertje Natuur.
We zijn bij toeval op een parkeerplaats gestuit waar we overnacht hebben, prachtig aangelegd tussen allerlei groen. Vanaf die plaats hadden we zicht op de mooiste zonsondergang tot nu toe. Zulke mooie luchten. Zo mooi van kleur. Roze rood, oranje geel. Weergaloos mooi. Ik heb er heel veel foto’s van genomen maar slechts twee konden de toets van goedkeuring doorstaan en gaven het juiste beeld.
Vanaf Kalbari kom je in landbouwgebied terecht. Zo vreemd die overgang . Eerst de wildernis waar een geweldige bloemenpracht is en dan die outback waar nada, noppes is met af en toe een oase van bloemen en dan ineens ben je in gecultiveerd gebied. De boeren hoeven hier niet meer naar hun vee te zoeken. Dat staat gewoon in de wei. Net als bij ons in Nederland. En je ziet weilanden met koolzaad en pas gerooide weiden. Heel apart.
En dat gaat door tot Geralton. Hier hebben we het memorial bezocht van de HMS Sydney II dat in de 2e wereldoorlog is vergaan met alle 650 bemanningsleden. Pas in 2008 is het gevonden op de bodem van de oceaan vlakbij Geralton. Het is het mooiste monument wat we tot nu toe gezien hebben. Werkelijk aan alles is gedacht om deze ramp te herdenken. Heel indrukwekkend en prachtig om te zien met een fantastisch uitzicht op Geralton en de oceaan.
Toen we weer verder reden wilden we wel overnachten maar we konden de kampeerplek niet vinden (ons Truusje was natuurlijk weer van slag met al die natuurtrips van ons) bij Sandy Bay. We hebben de auto dus gewoon geparkeerd ergens bij die zandduinen en zijn toen een stukje wezen wandelen. En wat schetst onze verbazing. Aan de andere kant van waar wij stonden zagen wij de camping. We zijn toch maar blijven staan midden tussen al dat prachtige rood en geel en zandduinen.
De volgende dag hebben we de Pinnacles bezocht. Wat een gezicht al die stenen pilaren midden tussen zand en struiken met in de verte de oceaan. En omdat we van al die educatie toch wel honger hadden gekregen hebben we in Seabird aan de kust fish en chips gegeten. Nou mensen, als jullie ooit in de buurt komen van dit onooglijke kleine plekkie aan de kust ga dan fish en chips eten bij Seabird. Alles vers. ZALIG. Fantastisch gebakken. Hmmmmm.lekker.
En nu staan we ergens op een parkeerplek tussen boerenland. Het lijkt hier een beetje op Duitsland. Maar, ja daar zijn we dus niet. En omdat we vlak voor de ingang van Perth staan, maken we eerst nog een omweggetje het binnenland in naar Avon Valley Nationaal Park.
Hieronder weer de kopiëren en plakken link
https://picasaweb.google.com/lh/sredir?uname=114341063248294685533&target=ALBUM&id=5901052204928603889&authkey=Gv1sRgCPviyZnDk8CttQE&feat=email
Na een fantastische 4wd track, de Yardi Creek Crossing, zijn we in Coral Bay aangeland. Dat is een strandstadje en meer kun je echt niet van maken. Je kunt er wel lekker zwemmen en dat hebben we ook gedaan ( zijn we ook weer eens een keertje gewassen). En als je er genoeg van hebt kun je zelfs douchen. Wel koud zout water, maar dat hebben we wel gedaan. Brrrr, brrrr, brrrr. Je haar lijkt wel touw door dat zoute water. Het groeit ook wel erg hard, dus straks kunnen we touwtje springen. We hebben zelfs visjes (tot 50 cm) gevoerd. Heel apart.
En omdat er toch niet veel te doen is zijn we verder gereden naar Carnarvon. Hier hebben we twee dagen op een Big 4 camping gestaan. Vanaf hier zijn we naar de Blow Holes gereden en omdat de camping waar we wilden camperen een zooitje was zijn we op de parkeerplaats vlakbij gaan staan. Naast de Blow Holes. Wat een geweldig gezicht dat spuitende water en het geluid wat er bij komt. De volgende dag zijn we toch naar die camping gereden en hebben we lekker aan het strand gezeten en de wereld van de visjes weer van dichtbij bekeken.
In plaats van op de grond in het zand te gaan zitten hadden we de stoelen maar meegenomen. We worden tenslotte ook een dagje ouder nietwaar!!!! . Aan het einde van de middag zijn we weer naar de blow holes gegaan om te overnachten. En natuurlijk weer gratis.
Na twee heerlijke nachtjes zijn we doorgereden naar Mount Augustus. Ze zeggen dat die berg op Ayers Rock lijkt. Dat is dus inderdaad zo. Hij is alleen wat meer begroeid en ligt totaal uit de route. Midden in de outback. Dus je moet er echt heen willen rijden. Onderweg is het een erg verlaten landschap. Omdat het tegen zonsondergang liep zijn we maar gestopt om te overnachten bij de Cobra Homestead. ZWAAR OVER PRICED. De toiletten en de douches waren gatver……. Gatver ……….. Ze waren wel warm dus dat was in ieder geval een pluspunt. Overigens , het enige . En omdat je op een homestead bent verwacht je dus wel wat. Er liepen inderdaad twee koeien rond op de campground. We zijn hier dan ook maar een nachtje geweest en de volgende dag zijn we doorgereden en hebben overnacht ergens in de outback.
Het was overigens wel druk op de weg. WE HEBBEN WEL 5 AUTO’S GEZIEN. Pffff. Dus om die file te omzeilen zijn we gestopt om de volgende dag pas weer verder te gaan naar het Francois Perron NP waar het overigens echt zandrijden was.
Leo vond dat het autootje het naar zijn zin had. Nou, volgens mij had Leo het nog meer naar zijn zin. Wat een prachtig park is dat. Iedere keer weer anders van vegetatie en aan het einde een kadootjesplek (nieuw ABN) om te overnachten of te wandelen. En we hebben er twee keer overnacht waar van zelfs een keer op het strand bij de Big Lagoon.
Om jullie een idee te geven van de temperatuur waar we nu in rijden kunnen we zeggen dat het overdag een heerlijk temperatuurtje is maar, dat als de zon ondergaat de verwarming ook wordt uitgezet. Je verrekt dus s’nachts van de kou. En je kunt op 1 hoog in ons autootje wel lekker tegen elkaar aan kruipen om het warm te krijgen maar dat helpt alleen als je heel stil ligt. Wat we natuurlijk dan ook doen !!!!. We hebben dus in Geralton twee nieuwe WARMERE slaapzakken gekocht(eindelijk gelukt) en de dunne liggen nu op het matras. HET WERKT.
We zijn ook nog het Kalbarri NP wezen bezoeken. En als je denkt dat alle NP hetzelfde zijn dan zie je niks. Elk park heeft weer andere begroeiing. En als je door dit park rijdt dan denk je, dit is de Floriade en de keukenhof samen. Wat een prachtig aangelegde tuinen. En dat allemaal gemaakt door de beste tuinarchitect die je je maar kunt bedenken. Moedertje Natuur.
We zijn bij toeval op een parkeerplaats gestuit waar we overnacht hebben, prachtig aangelegd tussen allerlei groen. Vanaf die plaats hadden we zicht op de mooiste zonsondergang tot nu toe. Zulke mooie luchten. Zo mooi van kleur. Roze rood, oranje geel. Weergaloos mooi. Ik heb er heel veel foto’s van genomen maar slechts twee konden de toets van goedkeuring doorstaan en gaven het juiste beeld.
Vanaf Kalbari kom je in landbouwgebied terecht. Zo vreemd die overgang . Eerst de wildernis waar een geweldige bloemenpracht is en dan die outback waar nada, noppes is met af en toe een oase van bloemen en dan ineens ben je in gecultiveerd gebied. De boeren hoeven hier niet meer naar hun vee te zoeken. Dat staat gewoon in de wei. Net als bij ons in Nederland. En je ziet weilanden met koolzaad en pas gerooide weiden. Heel apart.
En dat gaat door tot Geralton. Hier hebben we het memorial bezocht van de HMS Sydney II dat in de 2e wereldoorlog is vergaan met alle 650 bemanningsleden. Pas in 2008 is het gevonden op de bodem van de oceaan vlakbij Geralton. Het is het mooiste monument wat we tot nu toe gezien hebben. Werkelijk aan alles is gedacht om deze ramp te herdenken. Heel indrukwekkend en prachtig om te zien met een fantastisch uitzicht op Geralton en de oceaan.
Toen we weer verder reden wilden we wel overnachten maar we konden de kampeerplek niet vinden (ons Truusje was natuurlijk weer van slag met al die natuurtrips van ons) bij Sandy Bay. We hebben de auto dus gewoon geparkeerd ergens bij die zandduinen en zijn toen een stukje wezen wandelen. En wat schetst onze verbazing. Aan de andere kant van waar wij stonden zagen wij de camping. We zijn toch maar blijven staan midden tussen al dat prachtige rood en geel en zandduinen.
De volgende dag hebben we de Pinnacles bezocht. Wat een gezicht al die stenen pilaren midden tussen zand en struiken met in de verte de oceaan. En omdat we van al die educatie toch wel honger hadden gekregen hebben we in Seabird aan de kust fish en chips gegeten. Nou mensen, als jullie ooit in de buurt komen van dit onooglijke kleine plekkie aan de kust ga dan fish en chips eten bij Seabird. Alles vers. ZALIG. Fantastisch gebakken. Hmmmmm.lekker.
En nu staan we ergens op een parkeerplek tussen boerenland. Het lijkt hier een beetje op Duitsland. Maar, ja daar zijn we dus niet. En omdat we vlak voor de ingang van Perth staan, maken we eerst nog een omweggetje het binnenland in naar Avon Valley Nationaal Park.
Hieronder weer de kopiëren en plakken link
https://picasaweb.google.com/lh/sredir?uname=114341063248294685533&target=ALBUM&id=5901052204928603889&authkey=Gv1sRgCPviyZnDk8CttQE&feat=email
-
16 Juli 2013 - 08:30
Lucy:
Hoi broer en schoonzus
Wat een belevenis allemaal en wat een prachtige foto's.
Ja , het begint nu winter te worden daar he, dus lekker tegen elkaar aanliggen dan maar.
Hier hebben we eindelijk echt zomer, ik geniet nog 1 dagje dan weer werken.
Veel plezier verder en ik kijk uit naar de vogende foto 's en filmpjes serie.
Liefs en dikke kus Lucy -
16 Juli 2013 - 08:34
Dik Bleek:
Fraai die fonteinen van zeewater, ja, regenboog gezien.
Dik -
16 Juli 2013 - 12:38
Maria En Klaas:
hallo daar,
En weer een nieuw verslag van jullie reis. Wat zien jullie toch veel. Maar goed dat er digitale fotografie bestaat anders had je een aanhanger moeten nemen voor alle fotorolletjes. Het is is geweldig om zo toch een beetje jullie te volgen. Nu nog veel plezier .
gr. maria en klaas
-
16 Juli 2013 - 13:17
Joke De Vries:
Hallo Jeane en Leo, -
16 Juli 2013 - 13:24
Joke De Vries:
Nog even verder met mijn bericht. Weer heel erg bedankt voor jullie mail. Het is elke keer weer genieten van je verhaal en foto's. En wat een reis is het tot nu toe. Jullie zien ontzettend veel. Maar daar waren jullie ook voor gegaan. Hier in Holland is de zomer een beetje op gang gekomen. Deze week weer eens temperaturen van rond de 24 graden. We genieten ons er allemaal reuze van.
Heel hartelijke groet - Joke -
16 Juli 2013 - 16:26
Pa En Ma:
hallo lieverds,
fijn weer wat van jullie te zien, en Jeane jouw stem op de filmpjes.
Leo, dat was hard werken met de waterpomp, pa vond het prachtig.
Poffertjes, echt hollands, dus een beetje thuis!
Zoeken jullie steeds in de reisgidsen op wat jullie willen zien?
Wel goedkoop douchewater, we zullen hier ook eens wat flessen in de zon leggen, dat kan nu wel.
Lekker 'UIT ETEN' met fish & chips.
KUS en heel veel groeten van ons
Pa en Ma. -
16 Juli 2013 - 18:52
Ad Vermeulen:
Hallo Jeane en Leo,
Weer heel erg bedankt voor het hele verhaal en alle mooie foto's en filmpjes. Echt heel mooi, wat jullie er van maken. En zo te lezen vermaken jullie je goed.
Groeten,
AD
-
23 Juli 2013 - 10:25
Jan En Loes Maurer:
Hola, wederom een mooi verhaal en alleen op de 1e etage stilliggen geloof ik niet helemaal ahhah.
Jullie hebben al heel wat kilometers afgelegd denk ik zo.
Geniet maar van de volgende trip en tot horens.
Jan en Loes -
23 Juli 2013 - 15:05
Cor En Pilar:
Hoi Utrechtse Aussies,
Ik heb al in geen maanden meer een boek gelezen ... Of toch? Heb af en toe het idee, dat ik weer verder ga, in een goed avonturenboek, zoiets als "Kapitein Rob en zijn hond", maar dan. "Leo en Jeane op 4x4 reis", of "De avonturen van twee Utrechtse Aussies". Denk dat er halve wege het verhaal, wel een kangeroe bij komt, of een sprekende kakatoe, met zo'n krakende tekst als, "Leo koffie", hahahaha.
Het lijkt af en toe wel of ik een stukje met jullie mee rij :o)
Hoorde vanmorgen op radio 538 een relatiedeskundige praten, dat er zoveel stress is op vakantie tussen ouders/ stellen. ALs ze eindelijk in het zonnetje voor de tent zitten, blijkt eigenlijk, dat ze niets meer te bepraten hebben met elkaar. Misschien dat ik deze personen een link, naar deze site sturen ...?
Nog veel plezier vriendje en vriendinnetje.
Liefs, Pilar en Cor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
