Map19 10 okt port Augusta –26 okt Adelaide
Door: Jeane
Blijf op de hoogte en volg leo en jeane
27 Oktober 2013 | Australië, Adelaide
Map 19 10 oktober port Augusta –26 oktober Adelaide
We zijn weer op weg naar Adelaide om daarna de ferry naar Kangeroe Island te nemen. En omdat je dat niet in één dag wilt rijden zijn we gestopt in Port Augusta. Hier heeft Leo de auto van nieuwe v-snaren voorzien. We werden onderweg nogal nagekeken door al dat gepiep en gekreun van ons autootje.
Maar eerst hebben we een bakkie gedaan in Orrooro waar ze erg kreatief zijn met golfplaat. De prachtige uitzichten onderweg richting Adelaide waren weer fantastische net als het zonnige weer.
Omdat we 35 jaar getrouwd waren trakteerde Linda ons op een etentje bij de Italiaan. MMMMMMMMMMMMMMMM. Overheerlijk. Zelfs het weer liet zich van zijn voordeligste kant zien. ‘s nachts begon het echter te waaien. En of jullie het geloven of niet maar het begon ook weer te waaien en te regenen. En hoe…………… We hebben het echter wéér overleefd.
De volgende dag hebben we er een luie dag van gemaakt. Ook wel eens heerlijk na zo’n druk programma . Tenslotte wil Linda wel wat zien van dit land en dan het liefst van alles wat. Dat is overigens heel goed gelukt. Eén luie dag is echter wel voldoende dus de volgende dag zijn we naar de Adelaide Hills gereden. Naar Mount Lofty Summit. Jassen aan en plu’s mee. Een adembenemend uitzicht vanaf die top. En vanaf die top zijn we naar beneden gewandeld. Leo vond de track naar waterval Gully wel een leuke. Dus wij op pad.
Een fantastische, nogal steile afdaling van 4 km. En dat is natuurlijk leuk voor naar beneden, maar na 4 km dalen moet je wel weer naar je autootje terug. En dat is dus KLIMMEN geblazen. We hadden het helemaal gehad aan het einde van die klim. En ik moest echt even op adem komen. Pffffffff. Aan het einde van de track hebben we zelf maar koffie gezet en broodjes gemaakt want het restaurant boven schonk lauwe bakkies en het restaurant beneden was gesloten. Niet te geloven op zo’n drukke track. Want druk was het zeker. Zelfs met hardlopers.
Onderweg naar Kangeroe eiland zijn we via de Fleurieu route gereden. Een prachtige route met heel veel mooie fotomomentjes waar Leo natuurlijk voor moest stoppen. En dat deed hij dan ook voor zijn twee vrouwen.
Linda en ik hadden een route uitgezet voor op Kangeroo island. We hebben een eilandpas gekocht en we kregen een plattegrond mee. Zo hebben we de route om de attracties van de eilandpas heen gebouwd om niets te vergeten. 7 dagen zijn we wezen toeren op dit prachtige eiland. Er was veel te zien en te doen. We hebben twee vuurtorens bezocht. Bij cape Borra lighthouse kregen we zelfs geschiedenis les ipv dat we wat meer over de toren te weten kwamen. En ik weet niet of we daar nu op zaten te wachten. Maar hij deed het wel leuk dus …………….. niet zeuren en interesse tonen. En omdat we de juiste tijd hadden genomen mocht Linda meehelpen het kanon af te steken. Dat had nog te maken met vroeger. Zo wist vroeger iedereen hoe laat het was en konden ze de klokken weer gelijk zetten.
We zijn ook de druipsteengrotten in geweest. De gids was een enthousiaste grotonderzoekster en dat was ook te merken. Heel leuk en leerzaam. Bij sealbay hebben we onder begeleiding van een gids zeehonden gespot. Wat een prachtige beesten zijn dat. De toegangsprijs van het NP was ook inbegrepen en daar hebben we ook overnacht vlakbij het strand.
Een hele goede uitvinding zo’n pas met reeds betaalde toegangsbewijzen. Zo cros je vanzelf het eiland rond. En zie je veel mooie dingen. En kun je ook veel wandelingen maken. En aangezien Leo van off-road rijden houdt en ons autootje daar zeer geschikt voor is kun je bijna overal komen.
Niet alles is in de pas inbegrepen , zoals de shows in het raptor domain. Die waren wel erg leerzaam en interessant
En dan die reptielen! Soms best wel een beetje eng. Het is tevens opvanghuis. En dieren die niet terug de natuur in kunnen, komen in de show terecht om de mensen te vermaken en voor te lichten.
Ook hebben we verschillende overnachtingplaatsen gehad. Van strand, bush tot gewoon een echte camping. Het tentje van Linda was in 10 minuten opgezet. En kan tegen storm en regen. We hebben zelfs onweer gehad. En bij één zo’n camping was de koala wandeling. Die hebben we natuurlijk gedaan. En dat was niet voor niets. Je krijgt er alleen wel een nekverrekking van, want die beesten zitten hoog in de bomen langzaam te wezen.
Tijdens het wandelen kom je van alles tegen. Zelfs een zwarte giftige tijgerslang. Maar die ging er van door. Pffffffffffff. Het is nu eenmaal slangentijd. Een prachtbeest. Maar wel op grote afstand graag. Dus loop je met een stok en kijk en klop je eerst als je ergens overheen moet stappen.
Omdat het lente is bloeit er ook veel. En vanwege de vele regen is het nog zeer groen en zijn er ook nog enkele wegen afgesloten. En met water, wandelstok, goede schoenen en een hoed zijn we meerdere tracks op dit eiland doorgewandeld.
Omdat er niet zoveel koffietentjes onderweg zijn moet je wel zorgen dat je dit zelf kunt zetten en ook dat je eten kunt maken. Het enige tentje dat wij tegenkwamen onderweg was gesloten . Volgens het bord moest het open zijn maar dat was niet zo. We hadden zo als ondernemer kunnen starten. Wij zaten daar ons bakkie te maken en de een na de ander kwam voor een bakkie. Niet te geloven dat dit dicht was. Ze hebben zo heel wat inkomsten mis gelopen (wij ook. Ha,ha).
De laatste nacht hebben we weer doorgebracht op de camping in Penneshaw vlakbij de ferry. De campingeigenaar was niet aanwezig zodat we daar gratis hebben gestaan want er was niets waar je je kon aanmelden. Mooi meegenomen nietwaar!!
Na een prachtige rit richting Adelaide met die fotomomentjes zijn we weer vlakbij het vliegveld op een camping gaan staan. En omdat Linda nog het een en ander wilt kopen zijn we wezen shoppen. Arme Leo. Hij ging maar op een bankje zitten om mensen te kijken terwijl wij de winkels ingingen.
En wat we nog nooit hebben meegemaakt is dat wij op het vliegveld mee door de douane mochten om haar uit te zwaaien. Pas bij de gate konden wij niet verder. Vanachter glas hebben wij nog enigszins met elkaar kunnen communiceren het laatste uur. Heel apart.
En zo hebben wij weer afscheid genomen van Linda die maandag weer moet werken en gaan wij maandag richting Melbourne.
Hieronder weer de kopiëren en plakkenlink
https://picasaweb.google.com/lh/sredir?uname=114341063248294685533&target=ALBUM&id=5939300173121661425&authkey=Gv1sRgCK7qkM3InZ-cEA&feat=email
We zijn weer op weg naar Adelaide om daarna de ferry naar Kangeroe Island te nemen. En omdat je dat niet in één dag wilt rijden zijn we gestopt in Port Augusta. Hier heeft Leo de auto van nieuwe v-snaren voorzien. We werden onderweg nogal nagekeken door al dat gepiep en gekreun van ons autootje.
Maar eerst hebben we een bakkie gedaan in Orrooro waar ze erg kreatief zijn met golfplaat. De prachtige uitzichten onderweg richting Adelaide waren weer fantastische net als het zonnige weer.
Omdat we 35 jaar getrouwd waren trakteerde Linda ons op een etentje bij de Italiaan. MMMMMMMMMMMMMMMM. Overheerlijk. Zelfs het weer liet zich van zijn voordeligste kant zien. ‘s nachts begon het echter te waaien. En of jullie het geloven of niet maar het begon ook weer te waaien en te regenen. En hoe…………… We hebben het echter wéér overleefd.
De volgende dag hebben we er een luie dag van gemaakt. Ook wel eens heerlijk na zo’n druk programma . Tenslotte wil Linda wel wat zien van dit land en dan het liefst van alles wat. Dat is overigens heel goed gelukt. Eén luie dag is echter wel voldoende dus de volgende dag zijn we naar de Adelaide Hills gereden. Naar Mount Lofty Summit. Jassen aan en plu’s mee. Een adembenemend uitzicht vanaf die top. En vanaf die top zijn we naar beneden gewandeld. Leo vond de track naar waterval Gully wel een leuke. Dus wij op pad.
Een fantastische, nogal steile afdaling van 4 km. En dat is natuurlijk leuk voor naar beneden, maar na 4 km dalen moet je wel weer naar je autootje terug. En dat is dus KLIMMEN geblazen. We hadden het helemaal gehad aan het einde van die klim. En ik moest echt even op adem komen. Pffffffff. Aan het einde van de track hebben we zelf maar koffie gezet en broodjes gemaakt want het restaurant boven schonk lauwe bakkies en het restaurant beneden was gesloten. Niet te geloven op zo’n drukke track. Want druk was het zeker. Zelfs met hardlopers.
Onderweg naar Kangeroe eiland zijn we via de Fleurieu route gereden. Een prachtige route met heel veel mooie fotomomentjes waar Leo natuurlijk voor moest stoppen. En dat deed hij dan ook voor zijn twee vrouwen.
Linda en ik hadden een route uitgezet voor op Kangeroo island. We hebben een eilandpas gekocht en we kregen een plattegrond mee. Zo hebben we de route om de attracties van de eilandpas heen gebouwd om niets te vergeten. 7 dagen zijn we wezen toeren op dit prachtige eiland. Er was veel te zien en te doen. We hebben twee vuurtorens bezocht. Bij cape Borra lighthouse kregen we zelfs geschiedenis les ipv dat we wat meer over de toren te weten kwamen. En ik weet niet of we daar nu op zaten te wachten. Maar hij deed het wel leuk dus …………….. niet zeuren en interesse tonen. En omdat we de juiste tijd hadden genomen mocht Linda meehelpen het kanon af te steken. Dat had nog te maken met vroeger. Zo wist vroeger iedereen hoe laat het was en konden ze de klokken weer gelijk zetten.
We zijn ook de druipsteengrotten in geweest. De gids was een enthousiaste grotonderzoekster en dat was ook te merken. Heel leuk en leerzaam. Bij sealbay hebben we onder begeleiding van een gids zeehonden gespot. Wat een prachtige beesten zijn dat. De toegangsprijs van het NP was ook inbegrepen en daar hebben we ook overnacht vlakbij het strand.
Een hele goede uitvinding zo’n pas met reeds betaalde toegangsbewijzen. Zo cros je vanzelf het eiland rond. En zie je veel mooie dingen. En kun je ook veel wandelingen maken. En aangezien Leo van off-road rijden houdt en ons autootje daar zeer geschikt voor is kun je bijna overal komen.
Niet alles is in de pas inbegrepen , zoals de shows in het raptor domain. Die waren wel erg leerzaam en interessant
En dan die reptielen! Soms best wel een beetje eng. Het is tevens opvanghuis. En dieren die niet terug de natuur in kunnen, komen in de show terecht om de mensen te vermaken en voor te lichten.
Ook hebben we verschillende overnachtingplaatsen gehad. Van strand, bush tot gewoon een echte camping. Het tentje van Linda was in 10 minuten opgezet. En kan tegen storm en regen. We hebben zelfs onweer gehad. En bij één zo’n camping was de koala wandeling. Die hebben we natuurlijk gedaan. En dat was niet voor niets. Je krijgt er alleen wel een nekverrekking van, want die beesten zitten hoog in de bomen langzaam te wezen.
Tijdens het wandelen kom je van alles tegen. Zelfs een zwarte giftige tijgerslang. Maar die ging er van door. Pffffffffffff. Het is nu eenmaal slangentijd. Een prachtbeest. Maar wel op grote afstand graag. Dus loop je met een stok en kijk en klop je eerst als je ergens overheen moet stappen.
Omdat het lente is bloeit er ook veel. En vanwege de vele regen is het nog zeer groen en zijn er ook nog enkele wegen afgesloten. En met water, wandelstok, goede schoenen en een hoed zijn we meerdere tracks op dit eiland doorgewandeld.
Omdat er niet zoveel koffietentjes onderweg zijn moet je wel zorgen dat je dit zelf kunt zetten en ook dat je eten kunt maken. Het enige tentje dat wij tegenkwamen onderweg was gesloten . Volgens het bord moest het open zijn maar dat was niet zo. We hadden zo als ondernemer kunnen starten. Wij zaten daar ons bakkie te maken en de een na de ander kwam voor een bakkie. Niet te geloven dat dit dicht was. Ze hebben zo heel wat inkomsten mis gelopen (wij ook. Ha,ha).
De laatste nacht hebben we weer doorgebracht op de camping in Penneshaw vlakbij de ferry. De campingeigenaar was niet aanwezig zodat we daar gratis hebben gestaan want er was niets waar je je kon aanmelden. Mooi meegenomen nietwaar!!
Na een prachtige rit richting Adelaide met die fotomomentjes zijn we weer vlakbij het vliegveld op een camping gaan staan. En omdat Linda nog het een en ander wilt kopen zijn we wezen shoppen. Arme Leo. Hij ging maar op een bankje zitten om mensen te kijken terwijl wij de winkels ingingen.
En wat we nog nooit hebben meegemaakt is dat wij op het vliegveld mee door de douane mochten om haar uit te zwaaien. Pas bij de gate konden wij niet verder. Vanachter glas hebben wij nog enigszins met elkaar kunnen communiceren het laatste uur. Heel apart.
En zo hebben wij weer afscheid genomen van Linda die maandag weer moet werken en gaan wij maandag richting Melbourne.
Hieronder weer de kopiëren en plakkenlink
https://picasaweb.google.com/lh/sredir?uname=114341063248294685533&target=ALBUM&id=5939300173121661425&authkey=Gv1sRgCK7qkM3InZ-cEA&feat=email
-
27 Oktober 2013 - 07:49
Maria En Klaas:
Hallo Jeane en Leo.
Wat een verslag weer. Prachtige foto's weer. Jammer dat Linda alweer weg moet. Maar ja de tijd gaat snel het waren vast hele leuke weken.
Zaterdag was het prachtig weer met ongeveer 20 graden.
Maar nu zondag weer veel wind en regen.Nu dikke jus en tot skypes.
Maria en Klaas
-
27 Oktober 2013 - 10:12
Yvonne:
Hoi lieverds,
Wat zien jullie er happy uit op de foto's, erg leuk om te zien.
Geniet se! -
27 Oktober 2013 - 11:06
Ineke En Henk:
Hallo Jeane en Leo
Wat een leuk verslag hebben jullie weer gemaakt.
Leest lekker.
hartelijke groet van Ineke en Henk -
27 Oktober 2013 - 13:03
Pa En Ma:
Hallo, nu weer met z'n tweetjes.
Een heel mooi streek waar jullie doorheen getrokken zijn.
Linda heeft dus heel veel gezien en gezelligheid gehad en jullie natuurlijk ook.
We hebben weer prachtige foto's en filmpjes gezien.
Genieten jullie nog maar volop de volgende maanden.
KUS en groetjes van ons. -
27 Oktober 2013 - 13:22
Ad Vermeulen:
Hallo Jeane en Leo,
Allereerst gefeliciteerd met jullie 35 jarig huwelijk en dat vieren in Australië, dat is toch wel speciaal.
Weer heel erg bedankt voor de verhalen en de foto's en filmpjes. Ik heb er weer van genoten.
Groeten,
Ad Vermeulen -
27 Oktober 2013 - 13:32
Joke De Vries:
Hallo Jeane en Leo,
Allereerst nog van harte gefeliciteerd met jullie 35 jarig huwelijk. Een mooier cadeau (reis Australia) hadden jullie niet kunnen bedenken.
Weer bedankt voor al dat moois met brief en foto's. Dat is toch genieten, zowel voor jullie natuurlijk, maar ook voor ons. Het is te hopen dat het wat mooier weer wordt, maar dat kan haast niet anders. Verder wel weer wennen om met z'n tweetjes te zijn denk ik. Linda heeft in ieder geval wel heel veel gezien en kan nog meer vertellen.
Tot over twee weken - Joke -
27 Oktober 2013 - 14:19
Lucy:
Hoi leo en Jeane
Wat een mooie foto's en filmpjes. Ik heb weer genoten.
Linda heeft ook genoten zo te zien, jammer dat het al weer voorbij is.
Maar jullie hebben een hoop foto's om op terug te kijken.
Hier is het nu echt herfst, veel wind en buien.
Tot de volgende keer en heel veel plezier nog, nu weer met z'n tweetjes.
groetjes Lucy -
27 Oktober 2013 - 15:17
Francien:
Lieve papa en mama,
Zo Linda is weer in Nederland hoor,haha
Maar zo te lezen kwam ze bijna tijd te kort.
Arme papa moesten jullie zo nodig shoppen -
27 Oktober 2013 - 15:23
Francienf:
Had ik een heel verhaal getikt zie ik dat ie alleen de eerste 3 zinnen heeft neergezet...
Maandag dus weer lekker verder trekken,blijf uit de buurt van vuurtjes hè papa,hihi
Tycho en Eva zijn de hort op ik zit in de nachtdienst,helaas met een uurtje extra van de klok die terug gezet was afgelopen nacht.maar ja hebben we ook weer overleefd.
We hebben afgelopen week een pretecho laten maken zodat Eva de baby ook kon zien bewegen,ze vond het hartstikke leuk en zei ook dat de baby aan het zwaaien was,hihi schattig hoor,we hebben het op dvd meegekregen.
Nu nog 3 weekjes wachten en dan weten we of er nog een kleinzoon/dochter bijkomt.
Dikke kus francien -
28 Oktober 2013 - 09:17
Cor En Pilar:
Hoi Utrechtse Aussies,
Van harte met jullie 35 jarig huwelijk. Wat mij wel van het hart moet, is dat ik het overdreven vind, dat jullie een jaar naar Australië zijn, enkel en alleen, om geen feestje te hoeven geven, tsssssss ;-)
Wat een geweldig land hè, wat een planten en wat een dieren, schitterend. Jullie zijn voor mij/ ons een Steve Irwin en een Jacques-Yves Cousteau tegelijk :-))))
Ik zag dat Marion, ook nog even in de stad (City) was, hahahahaha
Jammer dat Linda weer naar huis is, bij het zien van de afscheid foto's werd ik zelfs een beetje emotioneel (zal wel bij mijn leeftijd passen :).
Veel plezier weer verder en tot het volgende levendige reisverslag.
Lieve groetjes,
Cor -
28 Oktober 2013 - 16:23
Linda:
hoi hoi
Hier vanuit het kikkerlandje
Wat een leuke fotos :)
de laatste had ik echt nog niet maar wat geweldig om te zien hoe mijn vliegtuig vertrekt. Ik heb nog gezwaaid, maar dat is niet goed te zien (hihi)
Dikke kus en fijne reis verder
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
