2 mei richting WA – 12 mei Moederdag Kununurra
Door: Jeane
Blijf op de hoogte en volg leo en jeane
12 Mei 2013 | Australië, Kununurra
2 mei richting West Australië – 12 mei Moederdag Kununurra
Ja, Ja, hier weer een berichtje uit Down Under. We maken ook wel wat mee hoor. Van campings die je niet kunt vinden tot een bezoek van een paar stieren naast je stoeltje. Maar ik zal bij het begin beginnen om het jullie wat makkelijker te maken.
Het is een sport geworden om zo goedkoop mogelijk te overnachten. Want hoe je het ook bekijkt je kunt van alles verwachten als je op zoek bent naar een overnachtingsplaats. Groot, klein, met en zonder watervoorziening, met wc ( waar je van z’n levensdagen niet op gaat zitten) en zonder. Waar je dan naar de wc moet bedenk dat zelf maar. We hebben het liefst een overnachting met water erbij. Dat lukt tot nog nu aardig. Op die manier drukt het de kosten een beetje.
Uit eten doen we niet. Het is werkelijk belachelijk wat ze voor een simpele hap vragen. 9 dollar voor een hamburger , 18 dollar voor een pizza. (dat hoeft voor mij ook niet, vind ik toch niet lekker) en voor een stukje vlees zonder wat erbij 16 dollar. En ga zo maar door. Dus koken we( als we koken) zelf.
Tijdens de Humbert Track hebben we de moeilijkste oversteek gemaakt tot nu toe. Leo is eerst gaan kijken hoe we naar de overkant zouden moeten komen en het ging goed. Kan natuurlijk ook niet anders met zo’n professional aan het stuur. Maar toch, je weet maar nooit. Op weg naar die track wilden we overnachten op een gratis, (natuurlijk. Waar ben je anders Hollander voor) campingplaats. Nou, met de beste wil van de wereld waren die twee, ja twee, niet te vinden. Dus zijn we doorgereden naar weer het volgende plekkie. Heerlijk rustig.
We kwamen voor het eerst een Boab boom tegen. Wat een groot exemplaar. Prachtig om te zien. We waren wel blij toen we aan het einde van die track waren. Het was een lange en moeilijke track. Maar ons beestje heeft zich fantastisch gehouden. Kan ook niet anders. We aaien hem af en toe en praten lief tegen hem. En ook krijgt hij af en toe drinken. Dus moet hij ook zijn best doen voor ons. Truusje was wel af en toe de weg kwijt. Maar dat vergeven we haar wel.
Bij de grens naar West Australië werden we gecontroleerd op verboden waar. We hadden nog een ui bij ons en die konden we in leveren. De komkommer hadden we voor de grens al kort jan gemaakt, want die mag je ook niet invoeren. Ze zijn erg bang voor beestje. Net of die bij de grens omkeren. Maar goed, je bent vriendelijk en levert gewoon die ui in. Niks aan het handje. En dan mag je doorrijden.
Dat hebben we natuurlijk ook gedaan. We kwamen uit bij Mambi (geen bambi) campground. Het was een langgerekte maar smalle camping. We hebben daar lekker gezeten. Een meter of 30 van de waterkant af. Dit kon echter niet verder weg. Het was nu eenmaal niet breder. Maar toen wij ’s avonds nog buiten wilden zitten in de schemer hoorden we Splesh, Splesh. Dat vertrouwden we niet zo. We stonden gelijkvloers met het water. We zijn maar binnen gaan zitten. Leek ons veiliger. Bij navraag bij de krokodillen opvang in Wyndham werd ons verteld dat er inderdaad heeeeeel veeeeel krokodillen zitten daar bij Mambi. We hebben wel gelachen hierom toen we dit hoorden want we hebben inderdaad ook de hele nacht dat splesh splesh gehoord. Dat doen ze met hun staart. Zo zie je maar weer . Spannend nachie. Af en toe was het ook stil en dan begon het weer. Splesh, splesh.
Bij de volgende overnachting kregen we bezoek van een stel stieren. Een stuk of 7 met 2 kalfjes. Sommigen zonder horens maar ook twee met een stelletje waar je U tegen zegt. Leo bleef zitten tot dat er eentje op hem af kwam. Toen kwam hij toch maar even in de auto zitten. Ik was reeds gevlucht. Ik ben echt niet zo’n held hoor. Toen ik de volgende ochtend vroeg ( half 6) aan het hardhollen was lag meneer met die horens nog steeds in de bosjes. En toen ik er aan kwam ging hij staan. Misschien wilde hij wel meelopen met mij. Maar ik ben niet gek. Ik heb mijn rondje maar wat ingekort toen. Je weet maar nooit.
In de Bungle Bungles hebben we een paar fantastische wandelingen gemaakt. Palmen, rotsformaties, uitzichten. Allerlei mooie dingen gezien. Het was geweldig. Wel veel zweten en drinken. Voordat je bij dat park bent moet je eerst 52 km over boerenland rijden over dirt road en watercrossings. Daar liepen natuurlijk ook weer koeien. Ze omheinen die stations wel maar hoe die koeien dan aan twee kanten naar elkaar aan het loeien zijn is ons een raadsel. We hadden ook een plekkie om te overnachten aan de rivier (die natuurlijk droog staat) want je kunt niet alles effe doen in 1 dagje. Daar zijn de Bungle Bungles te groot voor. Twee volle dagen hebben we gelopen en alles bekeken wat we wilden.
We gaan morgen weer vertrekken richting de Gibs River road.
We hebben onze wagen opgetopt met genoeg voer en drinken want onderweg kun je weinig kopen.
Hieronder weer de kopiëren en plakken link naar de foto's en de filmpjes. Veel plezier met kijken.
https://picasaweb.google.com/lh/sredir?uname=114341063248294685533&target=ALBUM&id=5877024173995830273&authkey=Gv1sRgCPW2rZjshfHQuwE&feat=email
Ja, Ja, hier weer een berichtje uit Down Under. We maken ook wel wat mee hoor. Van campings die je niet kunt vinden tot een bezoek van een paar stieren naast je stoeltje. Maar ik zal bij het begin beginnen om het jullie wat makkelijker te maken.
Het is een sport geworden om zo goedkoop mogelijk te overnachten. Want hoe je het ook bekijkt je kunt van alles verwachten als je op zoek bent naar een overnachtingsplaats. Groot, klein, met en zonder watervoorziening, met wc ( waar je van z’n levensdagen niet op gaat zitten) en zonder. Waar je dan naar de wc moet bedenk dat zelf maar. We hebben het liefst een overnachting met water erbij. Dat lukt tot nog nu aardig. Op die manier drukt het de kosten een beetje.
Uit eten doen we niet. Het is werkelijk belachelijk wat ze voor een simpele hap vragen. 9 dollar voor een hamburger , 18 dollar voor een pizza. (dat hoeft voor mij ook niet, vind ik toch niet lekker) en voor een stukje vlees zonder wat erbij 16 dollar. En ga zo maar door. Dus koken we( als we koken) zelf.
Tijdens de Humbert Track hebben we de moeilijkste oversteek gemaakt tot nu toe. Leo is eerst gaan kijken hoe we naar de overkant zouden moeten komen en het ging goed. Kan natuurlijk ook niet anders met zo’n professional aan het stuur. Maar toch, je weet maar nooit. Op weg naar die track wilden we overnachten op een gratis, (natuurlijk. Waar ben je anders Hollander voor) campingplaats. Nou, met de beste wil van de wereld waren die twee, ja twee, niet te vinden. Dus zijn we doorgereden naar weer het volgende plekkie. Heerlijk rustig.
We kwamen voor het eerst een Boab boom tegen. Wat een groot exemplaar. Prachtig om te zien. We waren wel blij toen we aan het einde van die track waren. Het was een lange en moeilijke track. Maar ons beestje heeft zich fantastisch gehouden. Kan ook niet anders. We aaien hem af en toe en praten lief tegen hem. En ook krijgt hij af en toe drinken. Dus moet hij ook zijn best doen voor ons. Truusje was wel af en toe de weg kwijt. Maar dat vergeven we haar wel.
Bij de grens naar West Australië werden we gecontroleerd op verboden waar. We hadden nog een ui bij ons en die konden we in leveren. De komkommer hadden we voor de grens al kort jan gemaakt, want die mag je ook niet invoeren. Ze zijn erg bang voor beestje. Net of die bij de grens omkeren. Maar goed, je bent vriendelijk en levert gewoon die ui in. Niks aan het handje. En dan mag je doorrijden.
Dat hebben we natuurlijk ook gedaan. We kwamen uit bij Mambi (geen bambi) campground. Het was een langgerekte maar smalle camping. We hebben daar lekker gezeten. Een meter of 30 van de waterkant af. Dit kon echter niet verder weg. Het was nu eenmaal niet breder. Maar toen wij ’s avonds nog buiten wilden zitten in de schemer hoorden we Splesh, Splesh. Dat vertrouwden we niet zo. We stonden gelijkvloers met het water. We zijn maar binnen gaan zitten. Leek ons veiliger. Bij navraag bij de krokodillen opvang in Wyndham werd ons verteld dat er inderdaad heeeeeel veeeeel krokodillen zitten daar bij Mambi. We hebben wel gelachen hierom toen we dit hoorden want we hebben inderdaad ook de hele nacht dat splesh splesh gehoord. Dat doen ze met hun staart. Zo zie je maar weer . Spannend nachie. Af en toe was het ook stil en dan begon het weer. Splesh, splesh.
Bij de volgende overnachting kregen we bezoek van een stel stieren. Een stuk of 7 met 2 kalfjes. Sommigen zonder horens maar ook twee met een stelletje waar je U tegen zegt. Leo bleef zitten tot dat er eentje op hem af kwam. Toen kwam hij toch maar even in de auto zitten. Ik was reeds gevlucht. Ik ben echt niet zo’n held hoor. Toen ik de volgende ochtend vroeg ( half 6) aan het hardhollen was lag meneer met die horens nog steeds in de bosjes. En toen ik er aan kwam ging hij staan. Misschien wilde hij wel meelopen met mij. Maar ik ben niet gek. Ik heb mijn rondje maar wat ingekort toen. Je weet maar nooit.
In de Bungle Bungles hebben we een paar fantastische wandelingen gemaakt. Palmen, rotsformaties, uitzichten. Allerlei mooie dingen gezien. Het was geweldig. Wel veel zweten en drinken. Voordat je bij dat park bent moet je eerst 52 km over boerenland rijden over dirt road en watercrossings. Daar liepen natuurlijk ook weer koeien. Ze omheinen die stations wel maar hoe die koeien dan aan twee kanten naar elkaar aan het loeien zijn is ons een raadsel. We hadden ook een plekkie om te overnachten aan de rivier (die natuurlijk droog staat) want je kunt niet alles effe doen in 1 dagje. Daar zijn de Bungle Bungles te groot voor. Twee volle dagen hebben we gelopen en alles bekeken wat we wilden.
We gaan morgen weer vertrekken richting de Gibs River road.
We hebben onze wagen opgetopt met genoeg voer en drinken want onderweg kun je weinig kopen.
Hieronder weer de kopiëren en plakken link naar de foto's en de filmpjes. Veel plezier met kijken.
https://picasaweb.google.com/lh/sredir?uname=114341063248294685533&target=ALBUM&id=5877024173995830273&authkey=Gv1sRgCPW2rZjshfHQuwE&feat=email
-
12 Mei 2013 - 14:24
Ad Vermeulen:
Hallo Jeane en Leo,
Bezoek van een stier lijkt me heel bijzonder, speciaal als er nog 7 kalfjes bij zijn. Maar zo dicht bij een aantal krokodillen is wel wat anders maar zo te lezen hebben jullie alles goed doorstaan. Weer veel mooie foto's en filmpjes, weer bedankt daarvoor.
Ik hoop dat Jeane toch een fijne Moederdag heeft gehad.
Groeten,
AD -
12 Mei 2013 - 15:17
Pa En Ma:
Wat een prachtige foto's en verslag weer Jeane. Leo, je kon je hart weer ophalen he om overal doorheen te crossen.
Ik vind de foto's van het meer met de vele bloemen en vogels, eenden fantastisch.
Stieren zijn ook niet mijn hobby netzomin als krokodillen.
Hoop dat jullie weer 2 fijne weken hebben en we zien weer uit naar het volgende contact.
KUS van ons en zorg voor elkaar. -
12 Mei 2013 - 19:44
Maria En Klaas:
Hallo zus en zwager,
Wat een avonturen weer.
Wat leuk dat ze dat voor moederdag organiseerden.Zag er leuk uit. Maar wel vroeg. Dit heeft vast te maken met de temperaturen later. Nu geniet ervan en tot het volgende verslag.
gr, Maria en Klaas -
12 Mei 2013 - 20:51
Dik Bleek:
Apart, zo'n grens, verwacht je niet midden in hetzelfde land/werelddeel.
Hebben jullie contact met de bevolking, of mede-globetrotters?
Dik -
12 Mei 2013 - 21:19
Lucy:
Hallo
Wat een fantastische foto's en filmpjes. Prachtig allemaal.
Het is weer eens wat anders he zo'n moederdagomtbijt, wel heel gezellig en zo lekker aan het water.
Hoop dat jullie nog veel moois gaan zien, dan zien wij het ook.
Veel plezier verder dikke kus Lucy -
12 Mei 2013 - 22:15
Linda:
Wat een verhaal. Wel oppassen jullie hoor met krokodillen stieren kalfen enz. We willen.jullie graag heel huids terug.
Mooie foto s en prachtige filmpjes.
Succes aankomende twee weken
Dikke kus linda -
17 Mei 2013 - 12:49
Joke De Vries:
Hoi Jeane en Leo, even niet aan de lijn geweest, maar dat zegt niet dat ik niet elke dag even kijk of er een bericht van jullie is. Het blijft elke keer weer genieten, zowel van je schrijftrant en de verhalen natuurlijk, maar ook die mooie foto's en video's.
Jullie hebben het dan bloedheet, hier kan het maar niet warm worden. Maar wat klagen we weer.
Tot de volgende keer. Groetjes -Joke -
23 Mei 2013 - 16:39
Cor En Pilar:
Hallo Utrechtse Aussies,
Was weer een heerlijk verslag en schitterende (dieren) foto's. Hoeveel gigabytes hebben jullie op deze virtuele wolk (claud)?
Ik hoop genoeg om dit tot het einde van jullie reis vol te kunnen houden (wat dat betreft is het gewoon hard werken, hahahahahaha).
Zoals Linda al schrijft, kijk uit met de krokodillen (ze reageren wat veller, dan die handtasjes die je normaal tegenkomt in Utrecht ;-).
Lieve groetjes,
Pilar en Cor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
