3 augustus Nannup – 17 augustus Kalgoorlie
Door: Jeane
Blijf op de hoogte en volg leo en jeane
19 Augustus 2013 | Australië, Kalgoorlie
3 augustus Nannup – 17 augustus Kalgoorlie
We hebben inderdaad wat nachtjes bijgeboekt in Busselton en zijn toen doorgereden richting zuiden.
Wat een prachtige natuur onderweg maar ook WAT EEN REGEN. Tussen de buien door hebben we veel gezien. Zelfs een walk through tree. Wat we ons daar bij voor moesten stellen wisten we niet. We hadden al zo veel bomen gezien. De gevangenis boom, de onderdoorloop boom, de omheenloop boom de overheenstap boom de ontwijk boom enz. We hebben dus een filmpje gemaakt richting de doorheenwandel boom. We hebben wel gelachen na afloop.
En toen we in het zuiden waren heeft Leo 2 brandweerbomen beklommen van 71 en 61 meter hoog. Ik vond het na 20 treden wel gezegend. Mij te hoog. Maar een brandweerman moet natuurlijk in een brandweer boom klimmen. Hij vond het geweldig. Ik had ook niets anders verwacht. Hij heeft zelfs een filmpje en foto’s gemaakt vanaf boven. En ik als playmobielpoppetje kijken waar hij ergens is gebleven. Er zijn 3 van die bomen maar de derde heeft hij vanwege de regen niet beklommen. Te gevaarlijk want dan zijn de staken nat en kun je uitglijden.
Omdat het winter is en veeeeeeeeeeel regent (maar niet koud) staat er ook veel in bloei. Je rijdt dan tussen het groen en ineens is alles geel. De Karri forest explorer route was geweldig. Een adembenemend gezicht. Na enkele prachtige wandelingen en ritten door groen en bloei tussen de buien door hebben we uiteindelijk besloten om toch maar wat meer naar het noorden te gaan. Er was niks , nada, noppes meer tussen de buien om te wandelen en dan weet je het wel. In de auto blijven zitten in afwachting van. Ja, van wat eigenlijk. Tot het een keertje droog zou worden. Nou, ik kan jullie vertellen het zou voorlopig niet droog worden (op internet gekeken).
En dus zijn we weer naar Perth gereden in de hoop op beter weer. NIET DUS. We hebben 3 nachtjes geboekt omdat we alles moesten wassen en vooral DROGEN. Zelfs onze schoenen waren van binnen nat geworden. En dat is niet fijn. Na een spuitbus zijn ze weer waterdicht. Daar gaan we maar vanuit.
Vanuit Perth zijn we naar Geralton gereden waar het weer net zo beroerd was als waar we vandaan kwamen. Goede raad is duur, dus op naar Mount Magnet .
Dat is tevens richting Outback. En wat voor een outback. HIJ BLOEIT. Wat een gezicht. Al die kleuren. Als je Mullewa binnenrijdt zie je al dat het bloemenland heet. En dat is inderdaad niets te veel gezegd. Wat een kleurenpracht. Verder was er niks. Veel informatie om het wat te laten lijken en toeristen te trekken. Dat was dan ook alles.
Dus zijn we doorgereden naar Sandstone en hebben daar ergens overnacht. We hebben onderweg nog wel een museum en een kerk bezocht. We kwamen daar aan en toen vroeg de vrijwilligster of we de rondleiding wilden doen. En omdat ze het zo vriendelijk vroeg hebben we dat maar gedaan. Zo’n lief grijs dametje was niet te weigeren. Ze wist ook veel over monsigneur Hawkes te vertellen.
Het weer is in deze streek ons gunstig gezind. HEERLIJK ZONNETJE. Hebben we wel weer eens verdiend. Nietwaar!!! Na 21 dagen met heel veel regen. Omdat er weinig winkels zijn gebruiken we nu onze noodvoorraad. Dat is ook wel weer eens goed. Er is wel een winkeltje in het plaatselijke hotel maar dat wordt maar één keer per week bevoorraad. De volgende dag kwam de voorraad. Dus er was heel veel niet. Het was wel een leuk verzorgd stadje en op de camping sta je tussen de goudzoekers. Ja, die zijn er nog steeds. En allemaal hopen ze op die ene goudklomp. Rustig laten hopen zeiden wij al tegen elkaar. De enige die er rijk van wordt is de gemeente met het uitgeven van licenties op een kavel om te graven.
Op weg naar Leonora gaat onze route richting Lake Ballard. Daar zijn over een oppervlakte van 10 km2 51 stalen beelden gesitueerd. Het is de grootste openlucht tentoonstelling van West Australië. Dit in het kader van een kunsttentoonstelling uit 2003. We hebben geslapen op Snake Hill met uitzicht op dat meer. Een wereldplekkie kan ik vertellen. De volgende dag hebben we de beelden bezocht en bekeken. Hoe krijg je zoiets verzonnen. Heel indrukwekkend. Mannen, vrouwen en ook zagen we kinderbeelden. We hebben niet alle beelden bezocht. Dat ging ons te ver over die afstand.
Daarna zijn we doorgereden naar Menzis waar we de plaatselijke economie gestimuleerd hebben door een overheerlijke bak koffie en chocolade te nuttigen met een stukje taart. Ondanks dat het een van de oudste mijnstadjes is met weinig inwoners was het heerlijk vers. Ze hebben de situatie van 100 jaar terug (10.000 inwoners toen) in staal uitgezet door het stadje heen. Ontzettend interessant om te lezen en te zien.
Bij Kalgoorlie hebben we 3 dagen bij Lake Douglas gestaan. Heerlijk weer en omdat de gemeente gratis houtvuur verzorgd hebben we lekker vuurtje kunnen stoken. Met een koppie leut was het wel uit te houden zo in de avond .
Van hier uit gaan we naar Hyden (Wave Rock). En zo zakken we langzaam weer naar het zuiden af, naar de Valley of the Giants. Naar het punt waar we weggespoeld zijn. De weersverwachting is 200 % verbeterd.
Hieronder weer de kopiëren en plakkenlink naar ons webalbum
https://picasaweb.google.com/lh/sredir?uname=114341063248294685533&target=ALBUM&id=5913745617334392129&authkey=Gv1sRgCPKV-bOG5sjcJQ&feat=email
We hebben inderdaad wat nachtjes bijgeboekt in Busselton en zijn toen doorgereden richting zuiden.
Wat een prachtige natuur onderweg maar ook WAT EEN REGEN. Tussen de buien door hebben we veel gezien. Zelfs een walk through tree. Wat we ons daar bij voor moesten stellen wisten we niet. We hadden al zo veel bomen gezien. De gevangenis boom, de onderdoorloop boom, de omheenloop boom de overheenstap boom de ontwijk boom enz. We hebben dus een filmpje gemaakt richting de doorheenwandel boom. We hebben wel gelachen na afloop.
En toen we in het zuiden waren heeft Leo 2 brandweerbomen beklommen van 71 en 61 meter hoog. Ik vond het na 20 treden wel gezegend. Mij te hoog. Maar een brandweerman moet natuurlijk in een brandweer boom klimmen. Hij vond het geweldig. Ik had ook niets anders verwacht. Hij heeft zelfs een filmpje en foto’s gemaakt vanaf boven. En ik als playmobielpoppetje kijken waar hij ergens is gebleven. Er zijn 3 van die bomen maar de derde heeft hij vanwege de regen niet beklommen. Te gevaarlijk want dan zijn de staken nat en kun je uitglijden.
Omdat het winter is en veeeeeeeeeeel regent (maar niet koud) staat er ook veel in bloei. Je rijdt dan tussen het groen en ineens is alles geel. De Karri forest explorer route was geweldig. Een adembenemend gezicht. Na enkele prachtige wandelingen en ritten door groen en bloei tussen de buien door hebben we uiteindelijk besloten om toch maar wat meer naar het noorden te gaan. Er was niks , nada, noppes meer tussen de buien om te wandelen en dan weet je het wel. In de auto blijven zitten in afwachting van. Ja, van wat eigenlijk. Tot het een keertje droog zou worden. Nou, ik kan jullie vertellen het zou voorlopig niet droog worden (op internet gekeken).
En dus zijn we weer naar Perth gereden in de hoop op beter weer. NIET DUS. We hebben 3 nachtjes geboekt omdat we alles moesten wassen en vooral DROGEN. Zelfs onze schoenen waren van binnen nat geworden. En dat is niet fijn. Na een spuitbus zijn ze weer waterdicht. Daar gaan we maar vanuit.
Vanuit Perth zijn we naar Geralton gereden waar het weer net zo beroerd was als waar we vandaan kwamen. Goede raad is duur, dus op naar Mount Magnet .
Dat is tevens richting Outback. En wat voor een outback. HIJ BLOEIT. Wat een gezicht. Al die kleuren. Als je Mullewa binnenrijdt zie je al dat het bloemenland heet. En dat is inderdaad niets te veel gezegd. Wat een kleurenpracht. Verder was er niks. Veel informatie om het wat te laten lijken en toeristen te trekken. Dat was dan ook alles.
Dus zijn we doorgereden naar Sandstone en hebben daar ergens overnacht. We hebben onderweg nog wel een museum en een kerk bezocht. We kwamen daar aan en toen vroeg de vrijwilligster of we de rondleiding wilden doen. En omdat ze het zo vriendelijk vroeg hebben we dat maar gedaan. Zo’n lief grijs dametje was niet te weigeren. Ze wist ook veel over monsigneur Hawkes te vertellen.
Het weer is in deze streek ons gunstig gezind. HEERLIJK ZONNETJE. Hebben we wel weer eens verdiend. Nietwaar!!! Na 21 dagen met heel veel regen. Omdat er weinig winkels zijn gebruiken we nu onze noodvoorraad. Dat is ook wel weer eens goed. Er is wel een winkeltje in het plaatselijke hotel maar dat wordt maar één keer per week bevoorraad. De volgende dag kwam de voorraad. Dus er was heel veel niet. Het was wel een leuk verzorgd stadje en op de camping sta je tussen de goudzoekers. Ja, die zijn er nog steeds. En allemaal hopen ze op die ene goudklomp. Rustig laten hopen zeiden wij al tegen elkaar. De enige die er rijk van wordt is de gemeente met het uitgeven van licenties op een kavel om te graven.
Op weg naar Leonora gaat onze route richting Lake Ballard. Daar zijn over een oppervlakte van 10 km2 51 stalen beelden gesitueerd. Het is de grootste openlucht tentoonstelling van West Australië. Dit in het kader van een kunsttentoonstelling uit 2003. We hebben geslapen op Snake Hill met uitzicht op dat meer. Een wereldplekkie kan ik vertellen. De volgende dag hebben we de beelden bezocht en bekeken. Hoe krijg je zoiets verzonnen. Heel indrukwekkend. Mannen, vrouwen en ook zagen we kinderbeelden. We hebben niet alle beelden bezocht. Dat ging ons te ver over die afstand.
Daarna zijn we doorgereden naar Menzis waar we de plaatselijke economie gestimuleerd hebben door een overheerlijke bak koffie en chocolade te nuttigen met een stukje taart. Ondanks dat het een van de oudste mijnstadjes is met weinig inwoners was het heerlijk vers. Ze hebben de situatie van 100 jaar terug (10.000 inwoners toen) in staal uitgezet door het stadje heen. Ontzettend interessant om te lezen en te zien.
Bij Kalgoorlie hebben we 3 dagen bij Lake Douglas gestaan. Heerlijk weer en omdat de gemeente gratis houtvuur verzorgd hebben we lekker vuurtje kunnen stoken. Met een koppie leut was het wel uit te houden zo in de avond .
Van hier uit gaan we naar Hyden (Wave Rock). En zo zakken we langzaam weer naar het zuiden af, naar de Valley of the Giants. Naar het punt waar we weggespoeld zijn. De weersverwachting is 200 % verbeterd.
Hieronder weer de kopiëren en plakkenlink naar ons webalbum
https://picasaweb.google.com/lh/sredir?uname=114341063248294685533&target=ALBUM&id=5913745617334392129&authkey=Gv1sRgCPKV-bOG5sjcJQ&feat=email
-
19 Augustus 2013 - 11:39
Ad Vermeulen:
Hallo Jeane en Leo,
Weer bedankt voor alle mooie foto's en verhalen. Ik heb er weer van genoten. Jullie zullen nu wel boom experts zij geworden. Dat moet wel vreemd geweest zijn om al die beelden in Lake Ballard te gaan bekijken, heel bijzonder. En wat een mooi een natuur hebben jullie al bekeken, wat een variatie, heel bijzonder. Zo te horen genieten jullie er echt van.
Tot de volgende keer.
Groeten,
AD
-
19 Augustus 2013 - 11:39
Ineke En Henk:
Wij genieten ervan om jullie verhalen te lezen.
Ongelofelijk prachtige dingen hebben jullie al meegemaakt.
(19 augustus 2013 we zitten in de tent in de regen)
hartelijk groet van Ineke en Henk -
19 Augustus 2013 - 11:56
Yvonne:
Hey Broer en zus,
Hier schijnt de zon hoor!
Liefs, Yvonne -
19 Augustus 2013 - 13:56
Maria En Klaas:
halllo daar,
wat een prachtig verhaal weer. Ook supergave foto's en filmpjes
Krijgen jullie nu extra korting op een verzekering van Menzis nu jullie er geweest zijn en alles gerfotografeerd hebben??????????
Hier alles oke. Het gaat weer oplopen met de temperatuur hier.
Gr. en een dikke kus. En blijf genieten van deze reis. Maria en Klaas -
19 Augustus 2013 - 16:23
Pa En Ma:
Als daar bosbrand uitbreekt met al die droge bomen!
Mooie wandelingen hebben jullie gemaakt.
Wat een enge brandweerboom!!!
Waar kijken die misdienaars naar???
Hadden jullie niet de neiging om ook maar eens naar goud te gaan graven?
Misschien levert het zoveel op dat jullie er nog een jaartje aan vast kunnen plakken.
Wat een prachtige foto van die London bridge.
Heel aparte kunst met die beelden.
KUS en knuffel van ons -
19 Augustus 2013 - 20:19
Dik Bleek:
Afzien hè, zo'n reis....
Groetjes,
Dik -
20 Augustus 2013 - 04:16
Linda:
hahah wat grappig al de "soorten"bomen, leuk om weer even mee te mogen wandelen.
Wat een prachtige flora hebben ze daar. erg mooi om te zien. Zelfs bij warromboo (als ik het goed zie in de foto's) is het dor maar toch heel veel mooie kleine bloemen. Wat een prachtige bloemen allemaal en bomen met bloemen en struikjes met bloemen, mooie kleuren.
Maar jullie tuin ziet er ook mooi uit, echte hollandse flora (met regen).
En mount magnet lijkt de winkel straat zo uit een poppenhuis geplukt. al die schattige kleurtjes.
en mooie metalen composities/beelden/kunst
dikke kus linda -
20 Augustus 2013 - 15:41
Jan Maurer:
Hola,succes met goud zoeken en nu maar hopen dat het een beetje mooi weer blijft.
Succes verder en tot horens.
Gr.Jan en Loes -
20 Augustus 2013 - 20:55
Marion:
Hoi papa en mama, klinkt goed en gezellig!! Leuk al die bonen. Hoop voor jullie opvreten weer. Hier schijnt gelukkig het zonnetje en dat is ook wel eens fijn( een echte zomervakantie al vijf weken) hebben we hier ook wel verdiend.
Dikke kus vanaf Texel xxx
Marion Eric mirte en... -
21 Augustus 2013 - 18:49
Lucy:
Hoi :Leo en Jeane
Weer mooie foto's
en wat een aparte bomen, vooral die doorloopboom, heel apart!!!
En die stalen figuren allemaal, ook heel leuk.
We hebben nog steeds zomer hier. Dus nog genieten.
Tot de volgende keer en ik wacht weer de foto's en filmpjes af.
Dikke kus Lucy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
